معنی نفع و بهره

سود، فایده

بهره

فایده، سود، بهره،
* نفع خالص: (اقتصاد) = سود۱ * سود ویژه
* نفع غیرخالص: (اقتصاد) = سود۱ * سود ناویژه

نفع. [ن ُ] (ع ص، اِ) ج ِ نَفوع. رجوع به نَفوع شود.

نفع. [ن َ] (ع اِ) سود. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مقابل ضر. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). فایده. منفعت. حاصل. بیاور. نوا. پیداوار. ربا. (ناظم الاطباء). خنج. نجع. بر. بهره. مقابل ضرر وزیان. (یادداشت مؤلف). ثمر. خیر. بهر:
ضر منافقانی نفع موافقانی
این را همی بپائی و آن را همی نپائی.
فرخی.
همی خویشتن را نبینیم نفعی
نه در سیم و زر و نه در در و مرجان.
ناصرخسرو.
زین سفله جهان نفع خود بگیرد
نفعی که در او هیچ ضر نباشد.
ناصرخسرو.
حیوانی که در اونفع باشد چگونه بی انتفاع شاید گذاشت. (کلیله و دمنه).
آن دست و آن زبان که در او نیست نفع خلق
جز چون زبان سوسن و دست چنار نیست.
سنائی.
همه را داد آلتی درخور
از پی جر نفع و دفع ضرر.
سنائی.
در گلستان عمر و رسته ٔ دهر
پس گل خار و بعد نفع ضر است.
خاقانی.
|| (مص) سود کردن. (زوزنی) (دهار) (تاج المصادر بیهقی) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 101) (از منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء).

نفع. [ن ِ] (ع اِ) ج ِ نفعه. رجوع به نِفعَه شود.

نفع. [ن ِ ف َ] (ع اِ) ج ِ نفعه. رجوع به نِفعَه شود.

بهره بهره. [ب َ رَ / رِ ب َ رَ / رِ] (ق مرکب) بخش بخش. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین).

بی نفع. [ن َ] (ص مرکب) (از: بی + نفع) بدون سود. بی فایده. بی بهره:
نفع و ضر و خیر و شر از کار و بار مردمست
پس تو چون بی نفع و خیری، بل همه شری و ضر؟
ناصرخسرو.
و رجوع به نفع شود.

نفع دادن. [ن َ دَ] (مص مرکب) سود رساندن. فایده دادن:
باران بی محل ندهد نفع کشت را.
صائب (از آنندراج).
|| بهره دادن. سود پول به طلبکار رباخوار دادن.

نفع بردن. [ن َ ب ُ دَ] (مص مرکب) سود بردن. بهره ور شدن. بهره مند شدن. فایده حاصل کردن:
از شکر نفع همی گیرد بیمار و درست
دشمن و دوست از ایشان همه می نفع برند.
ناصرخسرو.
ز الماس او بسکه دل نفع بُرد
توان سوده اش را به یاقوت خورد.
ملاطغرا (از آنندراج).

بهره، ربح، سود، صرف، صرفه، فایده، منفعت،
(متضاد) خسارت، زیان، ضرر

سود، بهره

منفعت، حاصل، پیداوار، بهره، ثمر

ربح

418